Verjaardagen, kousen en wastafel

Gewoon zomaar weer even vanalles wat.
Herman heeft inmiddels zijn steunkousen en dat bevalt hem prima. Het ene been is al weer net zo slank als vroeger. Het zijn werkelijk beeldige kousen met naad. Maak er maar een geintje van, als het maar helpt. Het been waar de wondroos zat is nog wat dikker. Hij voelt zich ook stukken beter en heeft weer zin om wat te doen. En is ook meteen aan de slag gegaan in de caravan. We hadden in de badkamer een klein fonteintje, maar dat beviel toch niet echt. Daarom van de week een grotere wasbak gekocht en die gemonteerd. Dat is geen klusje van: "Dat doe ik even." Alles in een kleine ruimte, niets past, dus regelmatig weer naar de bouwmarkt, maar……….het is (bijna) klaar. Vandaag nog hier en daar een likje verf en weer een klusje plat.

Afgelopen maandag zijn we naar Kolhorn gegaan om de verjaardag van Lieke te vieren. 1 Jaar al weer. Het is toch zo’n mooi meisje. Ze kreeg een heuse poppenwagen en daar ging ze mee aan de wandel. Wel met behulp van mama en papa, maar ze liep. Op haar teentjes en maar kletsen onderweg. Er was weer heel veel nieuw speelgoed om uit te pakken.
Wij zijn vorige week in een speelgoed winkel geweest en keken onze ogen uit. Voor ons is dat allemaal nieuw. Maar Bumba, die kennen we nu.

Na het aansnijden van de taart is Herman even naar Den Helder gegaan om bloed te laten prikken. Daar krijgt hij dinsdag de uitslag van.
We blijven nu nog een paar dagen van ons buiten genieten. Morgen naar de meiden en dan in de loop van volgende week maar weer eens naar huis.
Af en toe zit ik hier wat kettingen en armbandjes te rijgen. Allemaal van dit soort gefreubel.

De kettingen zijn echt goed gelukt. Daar moet ik nog foto’s van maken. Die zet ik wel een keer op Hyves.

Woensdag was Herman jarig, ook 60 geworden, dus lid van de grijze brigade. We zijn ’s avonds uit eten geweest in een restaurant hier in de buurt. We hadden nog diner bonnen en hebben die goed besteed.
Zo lang het mooi weer is, blijven we nog even van ons buiten genieten. Medio september moeten we de boel toch weer gaan afsluiten want dan komt India weer om de hoek. Voor je het weet is het 15 oktober.
Maar daar over later.

Even bij kleppen

Even een berichtje van

Het is al weer even geleden dat ik iets van me liet weten.
Vakantietijd en andere drukte.
Herman heeft ondertussen een week in het ziekenhuis gelegen. Hij werd op de dag dat we van de camping naar huis gingen erg ziek, hoge koorts, een rode plek op zijn onderbeen, zoiets als de boord van een sok. Dus naar tante dokter en vervolgens naar het ziekenhuis waar hij meteen aan het infuus geprikt werd, alle toeters en bellen er bij. Diverse onderzoeken, ct scan van zijn hoofd, longfoto’s enz. Resultaat: wondroos. En hoe kom je daar dan aan? Wel, als je een piepklein wondje hebt, kun je het al krijgen. Dan kan er een bacterie in komen die dit allemaal veroorzaakt. Herman had een ontsteking aan zijn grote teen en waarschijnlijk is het daardoor veroorzaakt.
Zijn lymfevaten waren ook aangetast waardoor het vocht, met daarin de afvalstoffen, niet meer afgevoerd werden. Vandaar dus die dikke voeten die maar niet over wilden. Als je er meer over wilt lezen klik dan HIER
Vandaag wordt een elastische kous aangemeten waar hij misschien een jaar mee moet lopen. Volgende week nog een keer bloed prikken en dan weten we of de bacterie verdwenen is.
De afgelopen drie weken zijn we niet naar de camping geweest omdat andere mensen in ons "buiten" hebben gezeten, dus al met al kwam het "goed" uit dat het met Herman juist in deze periode was.

In de week dat Herman in het ziekenhuis lag ben ik nog even jarig geweest. Gedsie, 60 jaar alweer. Ik hoor nu bij de grijze brigade. Heb mezelf beloofd dat ik nu af en toe eens iets mag vergeten enzo. Dat leeft toch een stuk makkelijker. Maar ondertussen realiseer ik me wel dat ik erg op mijn retour ben. Ik heb geboekt voor 80 jaar. Dus heb dan nog 20 jaar te gaan. Acceptabel. Daarna boek ik per 5 jaar bij.
Herman wordt deze maand ook 60 en dat vieren we dan samen met een etentje ergens. Afhankelijk waar we zijn.

De komende dagen zwerven we tussen camping, huis en nog een paar plaatsen, maar het meest verheug ik me op morgen. Heerlijk een hele dag niets en dan ook helemaal niets. Languit gestrekt op de relax stoel, in de schaduw. Even opladen. Het waren toch drukke weken. ziekenhuis bezoeken, ineens zelf koken, wassen en strijken…………..ohhhh wat een verwend nest ben ik toch. Nog een paar kofferbakmarkten gedaan. Lekker veel oude spullen opgeruimd. Het was ook mooi weer, dus lekker buiten zitten, mensen kijken.

Tussendoor af en toe even naar huis voor bloedprikken enz. en natuurlijk de verjaardag van Lieke. Ze wordt op 24 augustus al weer 1 jaar. Wat gaat dat toch hard.
Vorige week waren we nog even koffie drinken bij ze en zag ik weer hoe wijs ze wordt. Ik was aan het zingen met haar: "Klap eens in je handjes", halverwege begon ze nee te schudden. Juist, oma zong het verkeerd, ik vergat twee regels. En dat heeft ze door hoor. Ze loopt al als je haar aan de handjes vast houdt. Een heerlijk bijdehandje.

De tickets naar Delhi zijn ook geboekt.
Die naar Goa boeken we in Delhi.
De datums en tijden enz. zet ik weer in een volgend blog.

Voor nu is iedereen weer een beetje bij.

Regen

Een flinke regenbui en toch blijft het droog.
Hoe is het mogelijk.
Klik op de wolk.
Bestand opslaan en daarna openen.
Geen plu nodig hoor.

Indira Ghandi

Gevoelens

Verontschuldig je nooit
voor het tonen van je gevoelens
want dat is hetzelfde
als je verontschuldigen
voor de waarheid.

Benjamin Disraeli