Archief | april 2008
Modern avond gebed
Caravan en natuurlijk de baby
Afgelopen dinsdag zijn we naar de camping gegaan. Voor het eerst weer na de winter.
We wisten niet wat we moesten verwachten. Van allerlei kanten kwamen verhalen over caravans soppen, zowel binnen en als buiten. Schimmelplekken op de kussens. Matrassen die gelucht moeten worden, dekbedden eveneens. Al het serviesgoed moet afgewassen worden enz. enz. Dus gingen we er met gemengde gevoelens op af. Dat zou een lekker nachtje worden. Het was wel droog, maar om een dekbed en matras te luchten moet ook de zon er even op staan.
Aangekomen bij de caravan keken we elkaar eens aan: niets vreemds te zien tot nu toe. Zelfs de ramen waren schoon.
Voorzichtig de deur van de aanbouw open. Snuffel, snuffel………gewoon lekker fris, alsof we er gisteren uit waren gestapt. Dan de caravan open. Hetzelfde verhaal. Net zo schoon en fris. De matrassen fris, dekbedden van hetzelfde. Super!!
Meteen alles op zijn plaats gezet en gelegd want om de boel nog een keer buiten te hangen??
Herman heeft eerst een nieuwe buitenkraan aangesloten. Deze waren bij iedere stacaravan verwijderd. Netjes er af gedraaid, vakwerk. Er was vast iemand die ze beter kon gebruiken dan wij.
Daarna water aangesloten, electra en gas en het eerste bakje Senseo kon gemaakt worden.
Op de camping staan veel eikenbomen en het blad van deze boom heeft de vervelende eigenschap dat het, nadat het er in de herfst af gevallen is, niet verteert. Dus tientallen kruiwagens met blad heeft Herman weg gereden richting onze berm achter de caravan, waar het blad van de afgelopen jaren ook nog ligt. Het stapelt al lekker. De berrm is net niet zichtbaar door de opening die je naast Herman op de foto ziet. Maar is achter het hek.
Het gras gemaaid, tuin weer ontdaan van vuil. De vorige eigenaar had er bollen in staan en deze kwamen plechtig tussen de vetplantjes door. Hier en daar maar een beetje de zaak begeleid.
Viooltjes gekocht, de bakken gevuld.
Onze eigen bolletjes die we in het gras hadden gezet bloeien ook allemaal.
Het nieuwe zonnescherm neergezet. Wow, dat staat wel erg mooi hoor. Het bedekt bijna het hele terras en het kan kantelen. Prachtig.
De valletjes heb ik weg gehaald uit de caravan. Ze waren prachtig en hingen geweldig statig in de plooi. Maar, als een raam open stond, dan waaide de boel weer in de war. En ja, ik ben nou eenmaal zo’n tut dat alle plooitjes netjes moeten hangen. Oplossing: weg die dingen.
Staat wel een beetje erg bloot. Volgende keer gaat de naaimachine mee en een flinke lap vitrage en dan lange gordijnen er voor.
In de aanbouw hangen ook nog valletjes, die gaan er ook nog uit. Er ligt hier nog een enorme lap stof die ik laat verworden tot vitrage in de aanbouw. Maar dan moeten we eerst even bekijken hoe we de zaak gaan inrichten.
Donderdag is het nieuwe bed gebracht. We sliepen op een bed van 120 cm breed. Nu zijn wij allebei niet meer zo smal dus dat was af en toe een beetje krap. De eerste nachten wel weer prettig want de temperatuur was beneden nul en dan wil je wel even tegen elkaar aan kruipen. Lepeltje lepeltje, het paste nog precies. Als een van beiden begint de snurken (jawel, doen vrouwen ook) dan is het meer vorkje, vorkje. Maar het nieuwe bed is toch wel comfortabeler en op seniorenhoogte. Ach ja…….We hebben dat thuis ook. In Goa hebben we extra matrassen op het bed gelegd dat daar staat. Het is echt heel prettig om in- en uit te stappen en een goede nachtrust is een goed begin van de dag.
En ’s avonds eindelijk even bellen met Raymond en Anita.
De medische echo was ’s morgens gemaakt.
Dan kunnen ze heel veel van de baby bekijken.
Gelukkig was alles goed. Weer een spannende dag.
Ze zijn nu 20 weken zwanger.
Heerlijk om deze goede berichten te horen.
De nieuwe logeerkamer is bijna klaar.
Herman gaat van de week nog even behangen.
Daarna wordt de huidige logeerkamer omgetoverd tot babykamer.
Slaap maar
Even tellen
Hoeveel mensen zie je?
Weet je het zeker?
Kijk dan nog maar een keer.
Zomaar een gedicht
Carpe Diem
Carpe Diem.
Het leven geeft en het leven neemt
Zo denk je alles te hebben
Zo wordt alles wat je lief hebt, afgenomen
Zo voel je, alsof je niets meer kan
Zo zullen er weer nieuwe dingen op je weg komen
Het leven geeft en het leven neemt
Zo wil je lichaam niet meer, wat je zo graag doet
Zo moet je accepteren, dat je niet alles meer kunt
Zo leer je je echte vrienden kennen
Zo leer je wat vriendschap nu eigenlijk inhoudt
Het leven geeft en het leven neemt
En als het leven een beetje van je vervreemdt
En als je dan het gevoel krijgt het niet meer aan te kunnen
En als je dan een vriend hebt, die je er weer bijhaalt
Dan weet je, dat je leeft
Pluk elke dag, alsof het de laatste kan zijn
Pluk elke dag en haal er iets goeds uit
Pluk elke dag, zie het als een cadeau
Pluk elke dag en pak hem uit!
Mijn wens
Mijn wens.
Liefste: kom…
Wat ben ik blij, dat ik je nog niet ken.
Ik dank de sterren en de maan,
dat iedereen, die komt en gaat,
de diepste sporen achterlaat;
behalve jij.
Dat jij mijn deuren, dicht of open,
steeds voorbijgelopen bent.
Het is maar goed, dat je me niet herkent.
Kussen onder straatlantaarns
en samen dwalen door de regen.
Wxc3xa9xc3xa9r verliefd zijn, wxc3xa9xc3xa9r verliezen:
bijna sterven van verdriet –
dat hoeft nu allemaal nog niet.
Ik ben nog niet aan xe2x80x9consxe2x80x9d gehecht.
Ik kijk bepaald niet naar je uit.
Neem de tijd, als je dat wilt.
Wacht een maand, een jaar,
een eeuwigheid of xc3xa9xc3xa9n seconde mee:
maar kom, voor ik mijn ogen sluit.
bron: Interannet
10 Wijsheden
Een vriendelijke groet doet veel goed. Er ligt een speciale klank in het woordje "dank". Lichter wordt je plicht met een lach op je gezicht. Weet, dat een onbedachtzaam woord Til niet te zwaar aan problemen, Wie echt van het leven geniet, Wie een goed humeur bewaart, Wie met alles lacht en gekt, Voor de zorgen van morgen zal morgen wel zorgen. Wees blij met het leven, het duurt maar even. |